List Emila, dorosłego uczestnika w Intensywnym Programie Terapeutycznym dla Osób Niepłynnie Mówiących (Wisła, sierpień 2020 rok)

Nazywam się Emil i mieszkam w Wiśle. Moja „przygoda” z jąkaniem zaczęła się bardzo dawno temu . W wieku 6 -ciu lat zostałem dotkliwie poturbowany, a rok później potrącił mnie samochód, miałem wstrząs mózgu i dwa tygodnie leżałem w szpitalu czego następstwem stały się najprawdopodobniej moje problemy z mową. Przez ostatnie 10 lat moje jąkanie się tak nasiliło, że nie byłem w stanie dalej tak funkcjonować. Postanowiłem coś z tym zrobić, wiedziałem o terapii dr. Chęćka już kilka ładnych lat, ale do pewnych decyzji trzeba dojrzeć.

W maju miałem pierwszą wizytę w SCTJ w Wodzisławiu Śląskim u dr. Chęćka - stres niesamowity, ale atmosfera, postawa i podejście doktora sprawiły, że poczułem się całkiem swobodnie. Później jeszcze dwie wizyty po kilka godzin, kilka telefonów terapeutycznych i przyszedł czas na Program Terapeutyczny w Wiśle.

Znowu niesamowity stres, było wiele pytań: co to będzie, jak to będzie, czy się uda, a jak się nie uda to co?... Kiedy przekroczyłem próg Domu Wypoczynkowego „Limba” zobaczyłem uczestników turnusu i poznałem terapeutów, emocje opadły - uff ulga. Teraz po turnusie nie mam problemu z nawiązywaniem relacji z nowymi osobami - jakbym znał wszystkich od zawsze - wszyscy równi - wszyscy mają ten sam problem - nie jestem sam - do tego obok była moja kochana żona JASIA, w której mam niesamowite wsparcie od samego początku terapii.

Miłym szokiem dla mnie była postawa terapeutów- ich postawa ,pasja”, otwartość, chęć pomocy, szczery uśmiech - czasami błagalne spojrzenie - "Emil wolniej " - niesamowici ludzie. Przekazali mam mnóstwo rad, sposobów, ćwiczeń, całą swoją wielką wiedzę jak radzić sobie praktycznie z niepłynnością mowy, jak oddychać, jak wychodzić z bloków. Zawiązała się też przyjaźń z uczestnikami i ich opiekunami.

Dziękuję Wam drodzy terapeuci za to, że zainwestowaliście we mnie, daliście mi wiarę, że po tylu latach jąkania może się udać. Nie chciałbym zawieść Was, moich bliskich, oraz siebie. Na ogrom pracy jaki mnie czeka patrzę przez pryzmat tego, co już osiągnąłem (małe sukcesy też cieszą) . Wiem że przyjdą dni gorsze i lepsze, że będę się wściekał i zniechęcał, ale pójdę do przodu bo nie można zawracać w pół drogi - sukces czeka na końcu drogi .

Gorąca prośba do uczestników - nie poddawajcie się, walczcie o swoje lepsze jutro, w pochmurne dni nie widać słońca ale ono jest, chmury pierzchną i zaświeci Wam kochani słońce. Jeśli mnie się uda to tym bardziej Wam - piszcie, dzwońcie, nie poddawajcie się!!!

Jeszcze raz dziękuję Wam drodzy ANIOŁOTERAPEUCI

EMIL (Wisła)