List Grzegorza

Witam wszystkich

Mam na imię Grzesiek, chodzę do Technikum zaocznego w Krakowie, po którego skończeniu mam zamiar studiować na kierunku ekonomicznym (z czym też wiąże się sporo moich zainteresowań).

Jąkanie rozpoczęło się u mnie w podstawówce między trzecią a czwartą klasą.
Było dla mnie wadą wymowy, utrudniało życie ale nie przeszkadzało w zawieraniu nowych znajomości czy też chodzeniu na imprezy.
Postanowiłem jednak z tym skończyć. Wiedziałem że tak dalej nie może być. Nie mogę jąkać się przez całe życie. Chcę mówić płynnie. To był ten moment, w którym zacząłem walczyć z jąkaniem. Czasem trafiałem na wyrozumiałych ludzi lecz częściej nie potrafili tego zaakceptować. Tak było w gimnazjum - ten okres wspominam najgorzej. Mało kto starał się mnie zrozumieć, dowiedzieć się czegoś o tym problemie.

Od paru lat walczyłem z jąkaniem u kilku logopedów lecz bez skutku. Dzięki ostatniej wizycie, logopeda u którego byłem powiedział mi o turnusie - postanowiłem zadzwonić.
Podczas rozmowy telefonicznej umówiłem się na pierwszą wizytę diagnostyczną, która odbyła się w Katowicach na początku listopada.
Doktor Chęciek zdiagnozował u mnie jąkanie z przewagą giełkotu. Podczas wizyty otrzymałem materiały (ćwiczenia), które miałem systematycznie wykonywać w domu do czasu turnusu. Dodatkowo wykonywałem telefony terapeutyczne co dwa tygodnie.

26 listopada 2010 pojechałem na turnus z wielkimi nadziejami na pozbycie się jąkania.
Początek wspominam bardzo miło. Piewszego dnia poznawaliśmy się z innymi uczestnikami a nazajutrz przystąpiliśmy do ciężkiej pracy. Każdy z nas marzył o pozbyciu się jąkania. Wspieraliśmy się nawzajem w dążeniu do sukcesu. Wszyscy uczestnicy trzymali się razem przez cały okres terapii. Dzięki temu bardzo się ze sobą zżyliśmy i jestem przekonany, że to bardzo pomogło w uzyskaniu pozytywnego efektu końcowego.

Dni spędzone na ćwiczeniach w czasie turnusu bardzo pomogły osobom, które miały problem z jąkaniem. Niektórzy w większym, niektórzy w mniejszym stopniu pozbyli się go. Wyjeżdżaliśmy z Wisły z nowymi doświadczeniami i dobrą mową, którą zawdzięczamy całemu zespołowi terapeutów i metodzie terapii Dr.Mieczysława Chęćka.

Po powrocie do domu wszyscy zauważyli widoczną poprawę mojej mowy. Jąkanie ustąpiło, mówiłem wolniej i spokojniej co bardzo mi odpowiadało. Cieszyłem się każdym wypowiedzianym poprawnie zdaniem. Dodawało mi to niesamowitej energii. Choć czasem wystapi jakieś małe potknięcie, w ogólę się tym nie przejmuję - cieszę się z całego rezultatu, który udało mi się osiągnąć dzięki turnusowi.

Osobom, które mają problem z jąkaniem chcę podpowiedzieć, żeby nigdy się nie poddawali, z jąkaniem można wygrać i należy walczyć. Mieć w sobie pragnienie pokonania jąkania i swoich słabości. Doskonale zdaję sobie sprawę jak to jest gdy cały czas się jąka, gdy nie można sklecić jednego zdania. Nie należy się jednak zamartwiać lecz powiedzieć sobie „Ja potrafię, dam radę, będę mówił płynnie” Jeśli będziemy podchodzić do tego z takim nastawieniem - będziemy mogli przenosić góry. Nic dla nas nie będzie trudne. Dopóki będziecie walczyli - zawsze będziecie wygranymi. Gdy przestaniecie walczyć - staniecie się przegranymi. Nie przejmujcie się nigdy pojedynczymi potknięciami - te mogą zdażyć się zawsze, popatrzcie na rezultat całościowo.

Walczcie! Nigdy się nie poddajcie! Tak jak ja to zrobiłem. I robię dalej...
Pozdrawiam Grzesiek K.

Jeśli ktoś ma jakieś pytania z chęcią na nie odpowiem
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
gg:10861712

POWODZENIA W DĄŻENIU DO LEPSZEJ MOWY!