List rodziców Krzysia

List Rodziców Krzysia (po turnusie terapeutycznym Wisła, sierpień 2009)

Problem u naszego synka pojawił się około 4 roku życia, kiedy po przebudzeniu nie mógł nic wypowiedzieć. Powtarzał sylaby, zacinał się na nich. Natychmiast zareagowaliśmy. Odwiedziliśmy różnych specjalistów (neurolog przepisał witaminy z grupy B i melisę) – jednak problem nadal pozostawał. Krzyś odwiedzał również różnych logopedów. Czasami pojawiały się okresy bardziej płynnej mowy, po czym problem znowu wracał. Ciągłe poszukiwania kogoś, kto mógłby pomóc naszemu synkowi zaprowadziły nas do Pana profesora Zbigniewa Tarkowskiego, który po konsultacjach powiedział nam, że w przypadku Krzysia powinno się zastosować terapię grupową i polecił nam Pana dra Mieczysława Chęćka.

Po konsultacji w Wodzisławiu Śląskim przyjechaliśmy na turnus terapeutyczny do Wisły (15 – 26.08.2009). Krzyś miał 7 lat i 11 miesięcy. Terapia grupowa była tzw. „strzałem w dziesiątkę”. Spotkały się tu osoby walczące z tym samym problemem. Krzyś zobaczył, że inne dzieci (oraz młodzież) też codziennie ćwiczą – nie tylko on – jak dotychczas uważał. Myślę, że mino swoich niespełna 8 lat bardzo dużo rzeczy sobie przyswoił. Przede wszystkim zwolnił tempo mowy i zaczął używać gestu upłynniająco – rytmizującego ( działo się to w sposób naturalny – po prostu wszyscy tak robili). Bardzo ważne były także wystąpienia przed publicznością oraz zajęcia socjo – terapeutyczne, podczas których uczestnicy turnusu integrowali się ze sobą, a później potrafili wyjść „na miasto” i rozmawiać z obcymi im osobami oraz telefonować do nieznanych im osób.

U Krzysia nie zauważyliśmy logofobii, jednak wszystkie zajęcia, w których uczestniczył wzmocniły jego poczucie własnych możliwości i podwyższyły samoocenę. Po powrocie do szkoły Pani Wychowawczyni i Pani Logopeda zauważyły poprawę mowy u Krzysia.
Wiemy, że u dziecka nie ma jeszcze dostatecznej motywacji do stosowania wszystkich zaleceń – tę motywację i świadomość walki mamy my - rodzice, dlatego w miarę naszych i syna możliwości staramy się w dniu codziennym jak najczęściej stosować się do zaleceń przekazanych nam przez specjalistów prowadzących zajęcia w Wiśle. Pozostajemy nadal w kontakcie z Panem doktorem Chęćkiem.

Serdecznie jeszcze raz dziękujemy Panu doktorowi Mieczysławowi Chęćkowi oraz wszystkim terapeutom i wolontariuszom za włożony trud i serce. Pozdrawiamy także wszystkich uczestników oraz opiekunów poznanych na turnusie. Dziękujemy Wszystkim za cenne uwagi i przekazane doświadczenia, a także wsparcie i przyjaźnie, które są nam tak bardzo potrzebne.
Wróciliśmy do domu pełni wiary, że stosując poznane metody, możemy w końcu zwalczyć nękający nas problem.

Krzysiu z rodzicami (Zachodnia Polska)

Grudzień 2009